(انظر) العفو : باب ۲۷۱۹.
الرحمة : باب ۱۴۵۶.

۲۷۲۴

موجِباتُ عَفوِ اللّه ِ

الكتاب :

وَ لا يَأْتَلِ أُوْلُوا الْفَضْلِ مِنْكُمْ وَ السَّعَةِ أنْ يُؤْتُوا أُوْلِي الْقُرْبَى و الْمَساكِينَ وَ الْمُهاجِرِينَ فِي سَبِيلِ اللّه ِ وَ لْيَعْفُوا وَ لْيَصْفَحُوا أ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللّه ُ لَكُمْ وَ اللّه ُ غَفُورٌ رَحِيمٌ».^۱

فَأُولئِكَ عَسَى اللّه ُ أنْ يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَ كانَ اللّه ُ عَفُوَّا غَفُورا».^۲

الحديث :

۱۳۳۶۱.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :مَن تَنَزَّهَ عَن حُرُماتِ اللّه ِ سارَعَ إلَيهِ عَفوُ اللّه ِ.^۳

۱۳۳۶۲.عنه عليه السلام :و لكِنَّ اللّه َ يَختَبِرُ عِبادَهُ بِأنواعِ الشَّدائدِ. و يَتَعَبَّدُهُم بِأنواعِ المَجاهِدِ. و يَبتَليهِم بِضُروبِ المَكارِهِ ؛ إخراجا لِلتَّكَبُّرِ مِن قُلوبِهِم. و إسكانا لِلتَّذَلُّلِ في نُفوسِهِم. و لِيَجعَلَ ذلكَ أبوابا فُتُحا إلى فَضلِهِ. و أسبابا ذُلُلاً لِعَفوِهِ.^۴

۲۷۲۴

موجبات گذشت خدا

قرآن:

«توانگران و آنان كه گشايشى در كارشان هست، نبايد سوگند بخورند كه به خويشاوندان و مستمندان و مهاجرانِ در راه خدا چيزى ندهند. بايد ببخشايند و گذشت كنند. آيا دوست نداريد كه خدا شما را بيامرزد؟ و خدا آمرزنده مهربان است».

«اميد است كه خدا ببخشايد كه خدا بخشايشگر آمرزگار است».

حديث:

۱۳۳۶۱.امام على عليه السلام :هر كه از حرامهاى خداوند خويشتندارى كند، بخشش خدا به سوى او بشتابد.

۱۳۳۶۲.امام على عليه السلام :ليكن خداوند بندگان خود را به انواع سختيها مى آزمايد و به واسطه كوششهاى گوناگون به بندگيشان مى كشد و به اقسام ناخوشايندها و ناملايمات مبتلايشان مى كند تا بدين وسيله كبر را از دلهايشان بيرون بَرد و فروتنى را در جانهايشان جاى دهد و آن را درهايى گشوده به سوى فضل خود و وسايل آسانى براى بخشش خويش قرار دهد.

1.النور : ۲۲.

2.النساء : ۹۹.

3.بحار الأنوار : ۷۸/۹۰/۹۵.

4.نهج البلاغة : الخطبة ۱۹۲.